هرگز با چشم‌های من، خودت را تماشا نکرده‌ای
تا بدانی چقدر زیبایی..
هرگز با گوش‌های من خودت را نشنیده‌ای
تا بدانی چه آرامشی توی صدایت ریخته!
هرگز با پاهای من با شوق به سمتِ خودت قدم برنداشته‌ای و هرگز با دست‌های من دست خودت را نگرفته‌ای!
تو هرگز با قلبِ من خودت را دوست نداشته‌ای و نمیدانی
چگونه میشود عاشقت شد
و از این عشـق مُـــرد!
«مانگ میرزایی»
چقدر زیبا از عشق نوشتی ،،،احسنت لذت بردم
سپاس از نظر پر لطفتون